ร้านราบ

ตอนแรกก็ว่าจะไม่เขียนรีวิว แต่ไหนๆเมื่อวานไปทานร้านราบ ตรงถนนพระอาทิตย์ แล้วมันสนุกดี ก็เลยถือเป็นการมาเขียนแชร์ประสบการณ์ที่ไม่ใช่รีวิวร้านอาหารแบบจริงจังละกัน 555

ร้านนี้เห็นในรีวิวมาสักพักละ อยากจะไป แต่มันไกลบ้าน แถมตอนจะ search ใน Google Map ก็งงๆ ไม่รู้สะกด ราบ,ราป, ลาบ หรือ ลาป มันคือความสับสนของคนห่วยภาษาไทย ประเภท นะค่ะ เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา เพื่อนขนตายาวมาเสนอ และทำให้หาเจอตำแหน่งของร้านนี้ พอดูวิดีโอเกี่ยวกับร้านก็เห็นว่าเชฟแวนที่ทำ Burger ร้าน Escapade เป็นคนมาทำร้าน ชอบเค้าเพราะเค้าไม่เสิร์ฟ Ketchup เนี้ยแหละ ก่อนไปก็หาข้อมูลมาก่อน คือเพื่อนถามเพื่อนของเพื่อน สรุป”เค้าบอกว่า” ร้านคิวยาวมาก จองโต๊ะไม่ได้ เปิด 5 โมง ให้รีบไป เพราะ 5โมงครึ่งก็คิวยาวมากแล้ว ไอ้เราก็เลยรีบไป ถึงก่อนหกโมงนิดๆ หาร้านไม่เจอ ก็มาหยุดตรงที่มันปักหมุด ก็ยังหาไม่เจอ เห็นร้านริมถนน คล้ายๆร้านเหล้า มืดๆ หาชื่อป้ายร้านไม่เจอ ไม่แน่ใจว่าใช้หรือเปล่า ยื่นงงๆกันอยู่ตรงนั้นประมาณ 5 นาที สรุปคือก็ร้านนั้นๆแหละ ไม่รู้ว่าตาเซ่อเอง หรือว่าร้านมันมีความลึกลับไม่อยากให้คนหาเจอ

ร้านนี้เป็นร้านอาหารไทย เมนูทั่วไป แต่มีให้เลือกไม่กี่อย่าง เราก็สั่งกันไปเท่าที่ผู้หญิงตัวเล็กๆสองคนจะกินไหว

ในตอนที่พยายามถ่ายรูป ข้าวหน้าอะไรก็ได้ ที่ไข่ดาวโคดอร่อย เพราะเป็นไข่เป็ด free range ก็ภาพได้มาอย่างที่เห็นนะคะ เราก็บ่นมา เราถ่ายรูปไม่สวยเลย ถ่ายยังไงให้สวยดี(วะ) พี่เจ้าของร้านก็โฉบเข้ามาบอก “ต้องถ่ายจากมุมสูงครับ ให้เห็นโต๊ะที่เขียนด้วยที่ลบคำผิดแบบเกรียนๆ” แล้วก็มีการส่งทอดมือถือกันต่อ จึงได้ภาพนี้ออกมา

ราบเนื้อแกะ

เนื้อร่องซี่โครงทอด

อาหารที่นี้ หนักเครื่องเทศ 108 ที่ไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นเครื่องเทศอะไร เพราะความรู้เรื่องนี้คือหางอึ่ง พยายามจะถามพี่เจ้าของร้าน ที่เป็นผู้สร้างสรรค์เครื่องดื่ม (พี่ชื่อพี่กายรึเปล่านะคะ? 555) ก็ไม่ได้คำตอบ

จบเรื่องอาหารไป กลับมาไอ้ตอนถ่ายรูป มีลูกค้าอีกคน นั่งอยู่ข้างหลัง พอพี่กาย(นามสมมุติ ถ้าจำชื่อผิด) เอากล้องไปจากมือ ก็มีเสียงตามมาว่า นี่เค้า FoveFood นะ เอางั้นเลยหรอ 555 ก่อนที่จะมานั่งร่วมวงจาก 2 กลายเป็น 4 เรื่องมันมีอยู่ว่า เรื่องจากเป็นคน(ชอบทาน)เค็ม ตาเหลือบไปเห็นเกลือหลายชนิดและน้ำปลาหลายขวดที่วางอยู่ในร้าน ก็เลยถามพี่กายว่า พี่ว่าน้ำปลายี่ห้ออะไรอร่อยค่ะ และนั้นคือจุดเริ่มต้นของคืนนี้ พี่ Mike ลูก Page Fove Food แห่งค่ายมวย RSM เจ้าของบ่อน้ำปลา คือ เจ้าของน้ำปลาที่เราเห็นวางอยู่ในร้าน พี่เค้าก็เพิ่งขวดเล็กให้เรามาลองสิคะ แต่ถูกเกทับด้วยน้ำปลาขวดใหญ่ของพี่กาย ที่ตอนเดินกลับบ้าน กอดขวดน้ำปลาเดินบนถนนตอนมืดๆ เห็นคนหันหลังมองกันเยอะเราก็งง ไปถึงร้านก๋วยจั๊บญวน เพราะสั่งของกลับบ้านไว้ เค้าบอกน้องๆ กอดมาแบบนี้นึงว่ากอดขวดเหล้า เหมือนเลย พี่ใส่ถุงให้ละกันนะ คนจะได้ไม่เข้าใจผิด

หลังจากน้ำปลา เราก็เริ่มจับกลุ่มคุยกันเรื่องเกลือ แล้วก็มาถึงเครื่องดื่มที่พี่กายถนัด ได้ความรู้เยอะเลย แต่ไม่รู้ว่าโดนพี่กายหลอกเรื่องไหน หรือพูดจริงเรื่องไหนบ้าง

มีเครื่องดื่มอันนั้นนึงที่พี่แกเรื่อง Kombucha เป็นน้ำมะตูมที่ต้มด้วยน้ำ Cranberry โดนไม่ใช่น้ำเปล่าเลย คือคำอธิบายฟังดูน่ากลัวมาก ว่ามันจะต้องเข้มข้นแบบแบบแสบคอ พี่แกก็เลยให้ลอง

ของฟรีไม่มีในโลกนะจ้ะ เพราะชิมแล้วมันดี มันอร่อย ก็เลย เสียเงินซื้อน้ำตาลหมักมากินต่อ style เดียวกับ Apple Cyder แต่เป็นน้ำตาลหอมๆ พี่เค้าทำเอง จบละเรื่องร้านราบ กินเครื่องดื่มคนละแก้ว อาหารตามที่เห็น ตกคนละประมาณ 700 บาท พร้อมได้เจ้าของร้านและแขกในร้าน entertain ตลอดมื้อ สนุกสนาน